حتما شما هم اپلیکیشن های تغییر چهره رو یادتونه . اپ هایی که شما رو پیر میکردن یا براتون سبیل میزاشتن و یا حتی کچلتون میکردن . الانم یه اپ به نام FaceApp ترند شده که میتونید انواع فیلتر روی تصویر صورت اجرا کنید و با توجه به هوش مصنوعی استفاده شده در این اپ تصاویر جالبی بدست بیارید . ایده اصلی اپلیکیشن " آرایش " هم از همین اپ ها الهام میگیره .
آرایش و میکاپ برای خانم ها یک دغدغه است و ماشالله پول زیادی هم براش میدن . اپلیکیشن مورد نظر روی این موضوع مانور میده و با استفاده از الگو برداری از ویژگی های کاربر ، برای آرایش بهتر پیشنهاداتی میده .این پیشنهادات هم میتونه بصورت دوره ای پولی باشه و هم میتونه با توجه به تبلیغاتی که در همین مورد میده درآمد کسب کنه.
برای مثال فرض کنید شما از خودتون عکس میگیرید ( در شرایطی که اپ بتونه رنگ ها رو بهتر تشخیص بده ) و اپ با استفاده از رنگ پوست و موهای شما پیشنهاداتی مثل رنگ مو و رژ و غیره بهتون میده و یه سری محصول هم با همون تن رنگ بهتون پیشنهاد میده که بخرید . در ضمن میتونید از همون رنگ ها استفاده کنید و خودتون رو آرایش کنید تا ببینید آیا بهتون واقعا میاد یا نه . حتی میشه با توجه به ویژگی هایی که به اپ میدید ، یکی از سلیبریتی ها رو که باهاتون همزاد هست رو نشون بده تا شما بتونید از روی آرایشش ایده بگیریدو اگر چیزی رو انتخاب کردید محصول نزدیک بهش رو هم بهتون پیشنهاد بده
نمونه های زیادی از اپ هایی هست که میتونه رنگ صورت رو بهتون نشون بده یا آرایشی روی صورتتون اجرا کنه ولی مجموعی از اینها با استفاده از تبلیغات مرتبط وجود نداره یا حداقل من ندیدم
امید وارم یه روزی بتونم اجرایش کنم ولی فعلا که وقتش رو ندارم
هر چند مطرح کردن ایده های کسب و کاری که در ذهنون داریم با دیگران برای ما ایرانی ها معمولا سخته و معمولا ترس از یده شدن ایده هامون یه چیز واقعی ، ولی مثل متن " از یده شدن ایده هایتان نترسید! " نباید از طرح ایده ها ترسید ، چون از ایده تا اجرا یه دنیا فاصله است . البته نمیگم ایده هایی که دارید خودتون اجرایی میکنید رو جار بزنید ولی ایده هایی که گذاشتید گوشه ذهنتون تا شاید یه روزی اجرایی بشه رو بهتره زودتر اشاعه بدید چون حتما بیشتر از 100 نفر دیگه همین الان به همون ایده دارن فکر میکنن و احتمالا چندتاشون دارن اجرایش میکنن .
منم چون ایرانیم برام سخت بود ایده هایی هرچند کوچیک که به ذهنم رو میرسه مطرح کنم ولی به این اصل که گفتنش چیزی ازمون کم نمیکنه اعتقاد دارم . برای همین میخوام در مورد چند از ایده هام بنویسم ، شاید بدرد کسی خورد یا شاید با کسی نشستیم شروعش کردیم .
بازم میگم مهم نیست ایده چقدر کوچیک و چقدر غیر منطقی باشه . وقتی به بحث گذاشته بشه مزایا و معایبش رو نشون میده و خیلی از وجه های ایده رو که نمی دیدی ممکنه دیگری ببینه یا به خطراتی که ممکنه بهش فکر نکرده باشی با عقل جمعی خواهی رسید و من به این جمله معتقدم که تا وقتی که نتونستی حتی ایده ات رو تو یه جمعی توضیح بدی بهتره بیخیالش بشی .
حالا بریم سراغ ایده " کاردار "
این فقط یه اسمه . " کار دار " . کسی که قراره یه سری کار ها رو برامون انجام بده
من یه کارمندم . در ساعت کاری روزانه ( 8 صبح تا 4 بعدازظهر ) باید در دفترم باشم و نمیتونم همزمان خیلی از کارهای اداری و غیر اداری خودم رو برسم . از طرفی زدن از ساعت کاری با توجه به مسیر رفت و برگشت توجیحی نداره ( شایدم داره ) . بعضی کارها هم واقعا وقت تلف کردنه و نیاز به حضور نداره . اینجاست که باید گفت چه خوب میشد یه کسب و کاری بود که کارش همین بود " من کارهای روزانه ام بهش میسپردم تا برام انجام بده "
نمی دونم چقدر این ایده میتونه به سمت اجرایی شدن بره ولی خودم بعضی از معایبش رو می دونم . مثلا فرض کاری که شما دارید نیاز به امضا داشته باشه یا نیازمند جابجایی پول باشه . اونوقته باید در مورد امنیت و اطمینان بحث کرد
خوشحال میشم دوستان هم نظر بدن .
13 شهریور ، روز بزرگداشت ابوریحال بیرونی بود . گشتی تو نت زدم ( تبدیل به یه عادت شده برام ) که ایشون کی بوده ، کی زندگی میکرده و چه کرده که براش روز بزرگداشت میگیرن . ویکی پدیا مبارک هم کلی به دانش ما افزود و اطلاعات خوبی از این همه چیز دان ( اصطلاح جدید ) بزرگ بدست اوردم .
این بین تاریخ تولد ایشون که زادهٔ 13 شهریور ۳۵۲ خورشیدی هستن ، یه سوال جدید تو ذهنم ایجاد کرد . اینکه مشاهیر دیگه سرزمینمون کی بدنیا اومدن و تقدم و تاخر زندگی کردنشون چجوریه . این بود که به فکر یه تایم لاین از سال تولد مشاهیر افتادم . اینم شد نتیجه :
برای خودم که نتیجه کار جالبه ، برای شما نمی دونم . البته میشه اطلاعات دیگه ای مثل محل ست و مدت عمر و چیزای دیگه رو هم اضافه کرد که شاید در اینده نزدیک اونا رو هم انجام بدم .
بماند برای آینده
نرم افزار خودخوان ، همراه شما در کتاب خوانی ، منتشر شد
اگر میخواهید شب امتحانی نباشید و در طول ترم مثل یک معلم بر روی درس خواندنتان کنترل داشته باشید ، خودخوان را به شما پیشنهاد می کنیم .
کافی است در خودخوان ترم تحصیلی و کتاب های آن ترم را معرفی کرده و هر روز برنامه مطالعه خود را دریافت کنید . اگر نمی دانید چقدر از درس ها عقب هستید و میخواهید بدانید باید کدام کتاب را بخوانید خودخوان در اختیار شماست .
خودخوان به نحوه درس خواندن شما توجه کرده و با هوشمندی مخصوص به خود ، طوری به شما پیشنهاد میدهد که بتونید تا پایان ترم تمام کتاب ها رو تمام کنید.
نکته :
حواستون باشه بازه ترم را طوری انتخاب کنید که فرصت دوره و تست زنی هم داشته باشید
پی نوشت :
ورژن 1 این نرم افزار رایگان منتشر کردم با حدود 850 نصب فعال ، ولی بدلایلی بازار برای انتشارش اشکال گرفت و مجبور شدم حذفش کنم . در ورژن جدید امکانات بیشتری قرار دادم و پولی هم شده .
حتما یه برنامه نویس خوب از git استفاده میکنه و " یه برنامه نویس بدون git یه برنامه نویس مرده است "
مطالب زیادی میشه در مورد git تو نت پیدا کرد ولی دونستن بعضی از نکات ساده خالی از لطف نیست . خصوصا که این یافته پس از کلنجار یکی دو ساعته بدست بیاد .
آقا ما اومدیم یه پروژه قدیمی رو ریفکتور کنیم و مثل همیشه از android studio مستقیم share کردیم روی github و همه چی عالی . بعد یه سری تغییرات اومدم commit کنم دیدم ، الا ماشالله فایل تغییر یافته چقدر زیاده .
یه بررسی اولیه کردم دیدم به به git اومده همه پوشه های build و .gradle رو هم تحت کنترل خودش گرفته . یعنی هر فایلی اونجا هست رو هم خواست بریزه روی repo سرور !!
اون زمان فرصت نداشتم و مجبور شدم بزنم بره و کلی وقت ما رو گرفت تا 60 مگ فایل رو اپلود کنه . بعد از مدتی که فرصت کردم یه سرچی زدم ببینم اشکال کار کجاست و به تجربیات زیر رسیدم :
حذف کنترل git از پروژه :
باید اول از همه یه کاری میکردم که git بیخیال این پروژه بشه . راهش ساده است . برید تو پوشه پروژه و پوشه .git رو حذف کنید .
اندروید استودیو خودش یه پیغام میده که git اشکال داره و باید config کنید
که میرید ( یا روی لینکش کلیک کنید خودش میره ) تو قسمت version control در تنظیمات و کافیه اونجا هم git رو حذف کنید و تمام ، git بیخیال پروژه میشه و میره خونه خودش !
اضافه کردن دوباره پروژه به git :
این که روش تو تصویر زیر مشخصه . فقط قبلش یادتون باشه repo تو github رو حذف کنید تا همه چی از اول ساخته بشه .
انتقال فایل های اصلی پروژه :
یه فایل text ساده تو پروژه ها هست با نام gitignore .
این فایل به git میگه بیخیال چه فایل و پوشه هایی بشه . معمولا هم متن داخلش برای همه میتونه یکسان باشه ولی بسته به تشخیص شما میتونید چیزی روش اضافه کنید . دلیل اینکه پروژه من همه اون پوشه ها رو کنترل میکرد این بود که این فایل رو نداشتم . با اضافه کردنش همه چیز درست شد و فقط فایل اصلی پروژه تحت کنترل قرار گرفت .
سوالی هم که باقی میمونه اینه که چرا باید git بیخیال این پوشه ها بشه ؟ چون این پوشه ها در هر سیستمی که قرار بگیرن خودشون بصورت اتوماتیک ساخته یا دانلود میشن و نیاز نیست شما همراه پروژه تون انتقالش بدید
برای ما فارسی زبان های تغییر فونت اصلی اپلیکیشن هایی که مینویسیم تقریبا یه اصله . چون با فونت های جدید رابط کاربری زیباتری می تونیم بگذاریم و از حالت زمخت در میاد . میخوام روش ساده و سر راست افزودن فونت جدید به پروژه برنامه رو بگم که احتمالا جسته و گریخته آموزش هاش رو میشه پیدا کرد ولی گاهی وقت ها یه راه حل امتحان شده سر راست بهتر از توصیه های آموزشیه . با من همراه باشید
از نظر ما برنامه نویس ها انتخاب یه فونت درست و حسابی که به کلیت رابط کاربریمون بخوره کار سختیه ! چون ما فقط بلدیم کد بزنیم ، طراحی با دوستان دیگه است . فونت ایران یکی از سایت های تخصصی در این کاره ولی من نتونستم فونت مجانی توش پیدا کنم . برای ما که پروژه های عام المنفعه ! انجام میدیم فونت رایگان دوای درده . اینجا میتونید یه چند تا فونت فارسی رایگان پیدا کنید که من خودم از فونت شبنم استفاده میکنم
روی پوشه res راست کلیک کرده و New و مثل شکل زیر یه پوشه با نام font ایجاد کنید .
حالا فایل فونت مورد نظر رو در این پوشه قرار بدید . حواستون باشه اسم فایل فونت با حروف بزرگ شروع نشه که اندروید استودیو اشکال میگیره
فونت ها اصولا از اندروید 26 به بالا میتونن استفاده بشه و برای اینکه بشه تا اندروید 16 هم از فونت استفاده کرد باید این روش رو بکار بگیرید و گرنه فونت اعمال نمیشه
یه فایل xml با نام مثلا shabnam_font ایجاد کنید و کد زیر رو توش بنویسید :
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<font-family
xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto">
<font
app:fontStyle="normal"
app:fontWeight="400"
app:font="@font/shabnam" />
</font-family>
app:font="@font/shabnam" همون آدرس فایل فونت ( ttf ) هست که قبلا اضافه کردیم . حالا فایل style در پوشه Values رو باز کنید و کد زیر رو بهش اضافه کنید :
<style name="textViewFont">
<item name="android:fontFamily">@font/shabnam_font</item>
</style>
<TextView
android:layout_width="wrap_content"
android:layout_height="wrap_content"
style="@style/textViewFont" />
<style name="AppTheme" parent="Theme.AppCompat.Light.NoActionBar">
<!-- Customize your theme here. -->
<item name="colorPrimary">@color/colorPrimary</item>
<item name="colorPrimaryDark">@color/colorPrimaryDark</item>
<item name="colorAccent">@color/colorAccent</item>
<item name="preferenceTheme">@style/PreferenceThemeOverlay</item>
<item name="android:textViewStyle">@style/creditCardText</item>
</style>
شاید برای شما هم پیش اومده باشه که بخواهید نام package اپ اندروید رو تغییر بدید ولی نمی دونید از کجا باید شروع کنید و چی رو باید تغییر بدید که پروژه تون از دست نره . با هم روش درستش رو می بینیم :
فرض کنید میخواهیم com.example.app به com.my.application تغییر بدیم :
پی نوشت : احتمالا پوشه اصلی پروژه به نام قبلی app باقی مانده که فقط کافیه اون رو تغییر نام بدید هر چند در پروژه تاثیری نداره
حتما برای دولاپر های عزیز اندروید پیش اومده که بعد از آماده سازی اولیه اپ و نصب روی گوشی ، در حالی که به نظر میاد همه چیز داره خوب کار میکنه اپ کرش می کنه و یه سوال بسیار بزرگ عین شاخ از سرشون بیرون میزنه ! اگر مثل من دسترسی به محیط دیباگ android studio به سرعت در اختیارتون نیست و یا نمیدونید کجا خطا اتفاق افتاده تا سریع برید همون خط رو دیباگ دوباره کنید و میخواید که خطا روی خود گوشی بهتون نمایش داده بشه ، این روش کارایی خوبی خواهد داشت .
اینکار به سادگی با java.lang.Thread.UncaughtExceptionHandler قابل انجامه ولی باید یکی از دو روش زیر رو انتخاب کنید :
1.خطایابی در سطح Application که در این صورت نمی توانید dialog باز کنید و یا اکتیویتی جدیدی اجرا کنید با این حال هر نوع خطایابی قابل اجرا خواهد شد
2.خطایابی در سطح Activity که به راحتی میتوان dialog یا اکتیویتی دیگری باز کرد ولی باید در یک کلاس ارث بری شده توسط اکتیویتی ها نوشته شود ( مثلا BaseActivity )
در این روش log ایرور بصورت فایل روی دستگاه ذخیره خواهد شد تا در اجرای دوباره اپ بتوان از آن استفاده کرده و متن خطا را نمایش داد
public class LoggingExceptionHandler implements Thread.UncaughtExceptionHandler {
private final static String TAG = LoggingExceptionHandler.class.getSimpleName();
private final static String ERROR_FILE = MyAuthException.class.getSimpleName() + ".error";
private final Context context;
private final Thread.UncaughtExceptionHandler rootHandler;
public LoggingExceptionHandler(Context context) {
this.context = context;
// we should store the current exception handler -- to invoke it for all not handled exceptions .
rootHandler = Thread.getDefaultUncaughtExceptionHandler();
// we replace the exception handler now with us -- we will properly dispatch the exceptions .
Thread.setDefaultUncaughtExceptionHandler(this);
}
@Override
public void uncaughtException(final Thread thread, final Throwable ex) {
try {
Log.d(TAG, "called for " + ex.getClass());
// assume we would write each error in one file .
File f = new File(context.getFilesDir(), ERROR_FILE);
// log this exception .
FileUtils.writeStringToFile(f, ex.getClass().getSimpleName() + " " + System.currentTimeMillis() + "\n", true);
} catch (Exception e) {
Log.e(TAG, "Exception Logger failed!", e);
}
public static final List<String> readExceptions(Context context) {
List<String> exceptions = new ArrayList<>();
File f = new File(context.getFilesDir(), ERROR_FILE);
if (f.exists()) {
try {
exceptions = FileUtils.readLines(f);
} catch (IOException e) {
Log.e(TAG, "readExceptions failed!", e);
}
}
return exceptions;
}
}
حالا باید ان را به سطح Application ضمیمه کنیم
public class MyApp extends Application {
@Override
public void onCreate() {
super.onCreate();
new LoggingExceptionHandler(this);
}
}
یادتان نرود که در فایل AndroidManifest نیز تغییرات زیر را انجام دهید
<application
android:name=".MyApp"
public class MyExceptionHandler implements Thread.UncaughtExceptionHandler {
public static final String EXTRA_MY_EXCEPTION_HANDLER = "EXTRA_MY_EXCEPTION_HANDLER";
private final Activity context;
private final Thread.UncaughtExceptionHandler rootHandler;
public MyExceptionHandler(Activity context) {
this.context = context;
// we should store the current exception handler -- to invoke it for all not handled exceptions .
rootHandler = Thread.getDefaultUncaughtExceptionHandler();
// we replace the exception handler now with us -- we will properly dispatch the exceptions .
Thread.setDefaultUncaughtExceptionHandler(this);
}
@Override
public void uncaughtException(final Thread thread, final Throwable ex) {
if (ex instanceof MyAuthException) {
// note we can't just open in Android an dialog etc. we have to use Intents here
// http://stackoverflow.com/questions/13416879/show-a-dialog-in-thread-setdefaultuncaughtexceptionhandler
Intent registerActivity = new Intent(context, AuthActivity.class);
registerActivity.putExtra(EXTRA_MY_EXCEPTION_HANDLER, MyExceptionHandler.class.getName());
registerActivity.addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_CLEAR_TOP);
registerActivity.addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_NEW_DOCUMENT);
context.startActivity(registerActivity);
// make sure we die, otherwise the app will hang .
android.os.Process.killProcess(android.os.Process.myPid());
System.exit(0);
} else {
rootHandler.uncaughtException(thread, ex);
}
}
}
public abstract class BaseActivity extends AppCompatActivity {
@Override
protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
super.onCreate(savedInstanceState);
new MyExceptionHandler(BaseActivity.this);
}
}
با ترجمه و اقتباس از مقاله آقای برت ویکتور - Learnable Programming
موضوع اصلی این سری از مطالب در خصوص نحوه یادگیری یک زبان برنامه نویسی و درک کد های برنامه است . اینکه با چه روشی میتوان برنامه نویسی را به دیگران آموزش داد و محیط و زبان برنامه نویسی باید دارای چه خصوصیاتی باشد . ایده اصلی Learnable programmingاز آقای برت ویکتور می باشد که این مطلب سعی میکند همراه با ترجمه ، تفکرات ذهنی نویسنده را نیز بیان کند .
موضوعات مطرح شده در این سری از مطالب ، در محیط آنلاین آموزشی آکادمی خان و براساس زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت ( js ) و Processing نوشته شده که دارای ویژگی مثل live coding می باشد که به محض نوشته شدن کد ، خروجی آن قابل مشاهده میباشد .
برنامه نویسی یعنی فکر کردن ، نه فقط مهارت نوشتن کد . ما در برنامه نویسی یه پروسه فکری را ایجاد کرده و به آن می پردازیم و سعی میکنیم مشکلات را در این پروسه حل کنیم . به عنوان مثال ، صرف یادگیری حلقه for یادگیری برنامه نویسی نیست و مثل این می ماند که بخواهیم با یادگیری نحوه استفاده از مداد ، طراحی را یاد بگیریم. در برنامه نویسی سعی می کنیم با بررسی مساله یک حالت مفهومی را ایجاد کنیم تا پاسخگویی تمام ورودی ها و خروجی های کاربر قرار بگیرد .
همه ما آنچه را بتوانیم ببینیم بهتر درک میکنیم . در برنامه نویسی نیز یادگیرنده باید بتواند نتایج برنامه ای را که مینویسد ببیند . اینجا مقصود از نتایج خروجی برنامه نیست ، بلکه امکانی است برای یادگیرنده تا بتواند یک خروجی از هر خط کدی که مینویسد ببیند و درک کند این قطعه از کد چه کاری انجام خواهد داد و ااما نیاز نیست منتظر خروجی کل برنامه در پایان کار باشد. هدف کلی یک سیستم برنامه نویسی :
تشویق و ترغیب یادگیرنده در استفاده از روش های قدرتمند فکر کردن
ایجاد امکان دیدن و فهمیدن جزئیات برنامه به یک یادگیرنده
آلن پرلیز ( Alan Perlis ) میگوید : " برای اینکه یک برنامه را بفهمید باید خود را جای انسان و ماشین قرار دهید و مثل انها فکر کنید "
این یک اشتباه بزرگ است . دقیقا چیزی که برنامه نویسی را سخت و غیر قابل اطمینان میکند . یک انسان هرگز نمیتواند مثل یک ماشین فکر کنید ، نحوه فکر کردن یک انسان بسیار با ماشین متفاوت است و ما برای فکر کردن نیاز به تجسم داریم در حالی که ماشین از روش های موجود استفاده میکند . حال سوال این است که پس چطور باید برنامه نویسی را به دیگران آموزش دهیم . ما سیستم برنامه نویسی را طوری تغییر میدهیم تا قابل فهمیدن توسط انسان باشد .
درباره این سایت